հետաքրքրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛtɑkʰɾkʰɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հետաքրքրութիւն
վանկեր՝ հե•տա•ք(ը)ր•ք(ը)•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մի բանի նկատմամբ ցուցաբերվող ուշադրություն, մտավոր ձգտում որևէ բան իմանալու, անձի գիտակցված դրդապատճառներից մեկը, դիրքորոշում, որն ուղղվածություն է հաղորդում նրա գործունեությանը
- կարևորություն, նշանակություն, արժեք
- ձգտում, հոգեկան արժեքներ
- տե՛ս հետաքրքրասիրություն
- հետաքրքիր լինելը
- հետաքրքելը, հետաքրքրվելը
- (պաշտանվ․) շահեկանություն, շահագրգռվածություն, իմանալու ցանկություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ուշադրություն, հետաքրքրականություն
- ձգտում
- ուշագրավություն, կարևորություն, նշանակություն
- տե՛ս հետաքրքրասիրություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։