հերկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛɾk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հերկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական, բայց հավաստի ստուգաբանություն չունի։
Գոյական
- հողը վարելը՝ ցանելու համար, վար
- վարած՝ հերկած արտ
- աշնանը վարած և մինչև գարուն առանց ցանելու թողնված արտ, ցել
- (փխբ․) (բնստ․) խորշ, ծալք
Հոմանիշներ
խմբագրել- (գյուղտնտ․) վար, հերկում, վարում, (հնց․) արորադրություն, հարկիք
- ցել
- տե՛ս արտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։