հեքիաթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛkʰˈjɑtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հէքիաթ, հէքեաթ
վանկեր՝ հե•քի•աթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառված արաբերեն «حِكَايَة» (հիքաայա)-ի հոգնակի ձեւից` «حِكَايَات» (հիքաայաաթ)-ից։
Գոյական
- ժողովրդական պատմողական գրականության ձևերից մեկը, որ պատմում է մտացածին իրադարձությունների մասին, որոնց հաճախ միահյուսվում է երևակայական՝ կախարդական ուժերի միջամտությունը
- (փխբ․) ստահոդ՝ անհավատալի պատմություն՝ լուր
- (փխբ․) ծայրահեղորեն լավ՝ գեղեցիկ՝ երջանիկ կյանք՝ վիճակ և այլն
Հոմանիշներ
խմբագրել- (գվռ․) մասալ, դաստաքան
- տե՛ս երջանկություն
- սուտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։