հմայք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hmɑjkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)•մայք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հմայություն անելը, հմայություն
- հմայության զորությամբ օժտած իր՝ առարկա, հմայակ, հուռութ
- (փխբ․) հոգեկան կամ ֆիզիկական գերող հատկություն, հրապույր
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հմայություն
- տե՛ս հմայակ,
- (փխբ․) հրապույր, հրապուրանք, հմայանք,
թովչանք, թովչություն, առինքնություն, հմայքոտություն, հուռութ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։