Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւպատոս
վանկեր՝ հյու•պա•տոս
Ստուգաբանություն
խմբագրել
Փոխառություն՝ հունարեն ύπατος:
Գոյական
- իր տերությունը ներկայացնող և տերություն ու նրա քաղաքացիների շահերը պաշտպանող պաշտոնական անձ ուրիշ տերության մեջ
- (պատմ․) կոնսուլ
- (դիվ․) պաշտոնական անձ, որը նշանակվում է պետության կողմից մեկ այլ պետությունում և այդ պետության կողմից ընդունվում է որպես մշտական ներկայացուցիչ՝ հյուպատոսական աշխատանք կատարելու համար
- (նորբ․) պետության դիվանագիտական ներկայացուցիչը երկրում, դեսպան
Արտահայտություններ
խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
հյուպատոս(ը) |
հյուպատոսներ(ը)
|
| Սեռ. |
հյուպատոսի |
հյուպատոսների
|
| Տր. |
հյուպատոսին |
հյուպատոսներին
|
| Հայց. |
հյուպատոսի(ն) |
հյուպատոսների(ն)
|
| Բաց. |
հյուպատոսից |
հյուպատոսներից
|
| Գործ. |
հյուպատոսով |
հյուպատոսներով
|
| Ներգ. |
(հյուպատոսում) |
(հյուպատոսներում)
|
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։
