հյուրասիրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hjuɾɑsiɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւրասիրութիւն
վանկեր՝ հյու•րա•սի•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հյուրասեր լինելը
- այն, ինչ որ տրվում՝ առաջարկվում է, այն, որով մեկին հյուրասիրում են
- հրավերք, ուրախություն՝ խնջույք, որին հյուրեր են կանչվում
Հոմանիշն
խմբագրել- հյուրընկալություն, հյուրամեծարություն, հյուրամեծարանք, պատվասիրություն, օտարընկալություն (հնց․), մենձրանք (գվռ․), աղուհաց (ժղ․)
- տե՛ս հրավերք, խնջույք
- տե՛ս հյուրամեծարություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։