հնազանդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hnɑˈzɑnd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հնազանդ
վանկեր՝ հ(ը)•նա•զանդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը հայտնի չէ
Բացատրություն
- (բրվք․) այլ անձի կամ ավելի բարձր ուժի կամքի հետ համաձայնվելու ցանկություն ունենալու առանձնահատկություն
Ածական
- ամեն բանում ենթարկվող հպատակվող, լսող, անսացող, հլու
- ենթթարկա, հպատակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- անսացող, հլու, հեզ, խոնարհ, խելոք, մեղմ, մեղմաբարո, դյուրահաճ, հնազանդավոր, (հնց․) դյուրերասան, դյուրարասանակ, քաջալուր, կամարար, (գվռ․) խոսմռուկ, մռուկ, լսուկ, ականջով, ականջը կախ
- փափկերախ
- տե՛ս հպատակ, ենթակա
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։