հուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հուն
վանկեր՝ հուն
հուն1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pent-՝ *pont- «ոտք դնել, գնալ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն pánthās «ճանապարհ», հունարեն πόντος` «ծով», πάτος` «շավիղ», ռուսերեն путь «ճանապարհ, ուղի»։
Գոյական խմբագրել
- գետի և ընդհանրապես ջրի հատակը
- այն տեղը, որով հոսում է ջուրը, ջրի ճանապարհ ◆ Քայլում էինք Երասխի հին հունով դեպի մի գյուղ՝ Երասխի ձախ ափին։ (Ավետիք Իսահակյան)
- ցամաքած ջրի (գետի, ծովի, հեղեղի և այլնի) հոսած տեղը
- ծանծաղուտ
- (փխբ․) ուղի, ուղղություն
- (փխբ․) ընթացք, գործունեության՝ կյանքի զարգացման ուղղություն
- (երկրբ․) գետահովտի ամենացածրացած մաս, որով տեղի է ունենում ջրի հոսքը՝ միջհեղեղային փուլերում
Հոմանիշներ խմբագրել
- ջրուղի
- տե՛ս ծանծաղուտ
- տե՛ս ուղի, ուղղություն
- տե՛ս ընթացք
Արտահայտություններ խմբագրել
- հունի մեջ ընկնել՝ մտնել - սովորական ընթացքն ստանալ, կանոնավոր վիճակի հանգել ◆ Վայրկյաններ հետո ինքն իրեն գտավ, հունի մեջ մտավ: Պարույր Սևակ
- հունից դուրս գալ
- սովորական հունից շեղվել, նոր հունով հոսել ընթանալ
- սովորական ընթացքից դուրս գալ, կանոնավոր վիճակը խախտվել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հուն(ը) | հուներ(ը) |
| Սեռ. | հունի | հուների |
| Տր. | հունի(ն) | հուների(ն) |
| Հայց. | հուն(ը) | հուներ(ը) |
| Բաց. | հունից | հուներից |
| Գործ. | հունով | հուներով |
| Ներգ. | հունում | հուներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
հուն2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pun- արմատից, որ *pur- > հուր բառի տարբերակն է, որ որոշ լեզուներում առկա է որպես ինքնուրույն հիմք, ուրիշներում՝ որպես *pur-ի հոլովական հիմքի տարբերակ՝ ըստ *r/n հերթագայության. հմմտ. գոթերեն fōn, հին պրուսերեն panno «կրակ»։
Գոյական խմբագրել
- (հզվդ․) հնոց, բով
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
հուն3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական խմբագրել
- տե՛ս հոն
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։