հուշագիր
Հայերեն
ՄՀԱ: [hushagir]
վանկեր՝ հու•շա•գիր
Գոյական
- դիվանագիտական փաստաթուղթ, որի մեջ շարադրված են պետության տեսակետները որևէ խնդրի մասին։
- հուշագրություն՝ գրական երկ, որը պարունակում է հեղինակի հիշողությունները անցյակի իրադարձությունների մասին։
- իբրև հիշատակ թողնված գրություն, մակագրություն՝ արձանագրություն։
- (պաշտանվ․) դիվանագիտական փաստաթուղթ, որում մանրամասնորեն շարադրված է դիվանագիտական նամակագրության առարկա դարձած հարցերի էությունը
- (մռկ․) ընկերության ղեկավարության գրավոր ուղերձը աշխատողներին, որտեղ ղեկավարությունը պարզաբանում է տարբեր հարցեր, օրինակ՝ ընկերության ընթացիկ հիմնահարցերի, նպատակների և խնդիրների, ինչպես նաև հաջողության ապահովման ուղիների վերաբերյալ իր ընկալումները
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել1․ դիվանագիտական փաստաթուղթ | |
2․ հուշագրություն | |
|
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։