Հայերեն

վանկեր՝ հու•սա•ծոմ 

Ածական

  1. (նորբ․) հույսից զրկված, անհույս ◆ Զի՝ փրկված սրտի հույսն էլ էր մթնել Իրավ՝ ծով մթնում երկրի հուսածոմ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել