Հայերեն

վանկեր՝ հու•սա•պար•պ(ը)•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) հուսահատվել, հույսը կորցնել ◆ Կթողնի որոշ կնիք ու դրոշմ Իմ հուսապարպված մթին բիբերում։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել