Հայերեն

վանկեր՝ հս•կա•յա•փոր 

Ածական

  1. (նորբ․) մեծ՝ հսկա փոր ունեցող, հաստափոր ◆ Շեփորներն են հնչում թափով, դղրդում են թմբուկները հսկայափոր Պ․ Սևակ, Բ, 344

Աղբյուրներ

խմբագրել