Հայերեն

վանկեր՝ ձագ•-մա•նուկ 

Գոյական


  1. (նորբ․) փոքր մանուկ ◆ Երբ նա՝ այդ մարդը՝ ի տես երկինքը ճեղքող կայծակի, Կրծքով պատվարած իր ձագ-մանկանը, Աղերսող աչքը անհայտին հառեց։ Սիլվա Կապուտիկյան

Աղբյուրներ

խմբագրել