ձայնասուգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑˈsuɡ]
վանկեր՝ ձայ•նա•սուգ
Գոյական
- (նորբ․) վիշտ՝ լաց ◆ Ընկնող աստղերը, որ թափվում էին դագաղի վրա, Անտես Աստծու արցունքներն էին՝ ձայնասուգն իրա։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։