Հայերեն

վանկեր՝ ձայ•նա•տեր 

Գոյական

  1. (նորբ․) իբր ձայնի տերը՝ ձայն արտաբերողը ◆ Որքան ձայներ կան, բոլորը՝ տարբեր։ Եվ բազմահազար ձայնատերերից նույնիսկ գեթ մեկին բնավ չի տանջում ինչպես ձայնելը։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել