ձգել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɡɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ձ(ը)•գել
Բայ
- պրկել, ամրացնել, պնդացնել
- ձիգ տալով երկարացնել կամ լայնացնել ◆ Կաշին ձգել:
- քաշել, ձիգ տալ որոշ ուղղությամբ ◆ Ձգել դեպի պատը։
- ձգողական հատկությամբ՝ ուժով իրեն մոտեցնել ◆ Մագնիսը ձգում է երկաթը։
- քարշ տալով տանել, քարշել ◆ Եզները ձգում են սայլը։
- արձակել, նետել ◆ Քարը Արաքսի ափից մյուսը ձգեց:
- երկարացնել, երկարությամբ տարածել, ընդարձակել ◆ Պարիսպը ձգեց մինչև լեռան ստորոտը։
- ըստ ժամանակի երկարացնել՝ հասցնել մինչև, տևական դարձնել
- շպրտել, գցել ◆ Քանդեցին կամուրջը և ձգեցին գետի մեջ։
- տարածել, սփռել ◆ Ծառերը ստվեր են ձգում կանաչի վրա։
- թոթափել, իր վրայից նետել՝ գցել ◆ Զենքը ձգել ◆ Շղթաները վրայից ձգել:
- մեկնել, երկարել, պարզել, կարկառել ◆ Ձեռքերն առաջ ձգեց, որ բռնի։
- ձեռքից բաց թողնել ◆ Բաժակը ձեռքից ձգեց:
- մի բանի վրայով տարածել ◆ Գետի վրա գերան ձգեցին ու անցան։
- դուրս քաշել ◆ Թուրը ձգեց պատյանից։
- պատճառել, ազդել ◆ Սարսափ ձգել:
- կախել, կախ գցել ◆ Յափունջին ձգեց պատից։
- վրան գցել, վրան առնե ◆ Վերարկուն ձգեց վրան։
- մի բանից ձեռք քաշել՝ հրաժարվել, թողնել ◆ Ծխելը՝ խմելը ձգել:
- լքել, երեսի վրա թողնել ◆ Անգթորեն ձգեց կնոջն ու երեխաներին ու փախավ։
- մի տեղ գցել՝ դնել ◆ Բանտ ձգել:
- բացել, փռել, գցել ◆ Սեղան ձգել:
- չորս կողմը տարածել, բարձրացնել ◆ Այս ի՜նչ աղմուկ եք ձգել:
- հետաձգել ◆ Այսօրվա գործը վաղվան չեն ձգի:
- երկարաձգել, ձգձգել ◆ Շատ եք ձգում այս գործը։
- (արևմտհ․) թողնել, թույլ տալ ◆ Մի՛ ձգեք, որ նվազի հայրենիքեն սփյուռք հոսող կենսատու երակը։ Սիլվա Կապուտիկյան
- (փխբ․) իր կողմը գրավել, ուշադրությունը՝ զգացմունքը ևն իր կողմը դարձնել ◆ Հայրենիքը ձգում է նրան։
- (խսկց․) ծխել, քաշել
Հոմանիշներ
խմբագրել- պրկել, ամրացնել, պընդացնել, քաշել (ժղ․), (գվռ․)՝ զլել, կքել, ձիգ տալ
- գցել
- նետել, ձգել, (արհմրհ․) շպրտել, արկանել (գվռ․) պալանդրկել, հոլտել, հոնտել, դեն գցել
- ձգել (արհմրհ․), (գվռ․) իցկել, թալել, լորտել, վայր ձգել, գահավեժ անել, ցած գցել, բաց թողնել
- դնել, նետել, ձգել (արհմրհ․)
- հարուցել, պատճառել
- բացել, փռել
- դնել, զետեղել, ձգել
- տնկել, հիմնադրել
- խանգարել, հետ գցել
- հագցնել, կապել, փաթաթել, անցկացնել
- ագուցել, ագուցանել, դնել
- մեկնել, հասցնել, ձգել
- ուղղել
- կառուցել, շինել, հիմնել
- բարդել
- պաշտոնակել
- նմանվել, քաշել (ժղ․)
- մոտեցնել, մերձեցնել
- արձակել
- ազատել, հեռացնել, վտարել, վռնդել, հանել, դուրս անել (պաշտոնից) (բրբ․)
- ազատություն տալ
- նետել, գցել, ձգել, թողնել, բաց թողնել, մահել (բրբ․), հիլ անել, հիլ տալ
- տարածել, սփռել (օդի, տարածության մեջ)
- կրակել, դատարկել (հրազենը)
- քանդել, բանալ, բացել, քակել (արևմտհ․), փրցնել, բաց անել, ետ անել, լուծել (կապը)
- քաշել, տանել
- երկարացնել, ընդարձակել
- երկարաձգել, տևականացնել, հասցնել
- տե՛ս թոթոփել
- տե՛ս մեկնել, երկարել, կառկառել
- թողնել
- թույլատրել, արտոնել, թույլ տալ, թող անել (գվռ․)
- հրաժարվել, ձեռք քաշել, վերջ տալ, (ժղ․) թարկ տալ
- արձակել, ձգել (արևմտհ․), բաց թողնել
- ավանդել, հանձնել
- վստահել, վերապահել, հանձնարարել
- պահել
- լքել
- հրաժարվել, (ժղ․) ձեռք քշել, վերջ տալ, թարկ անել
- անտեսել, անուշադրություն, մատնել, անտես անել
- հեռանալ
- զանցառել, զանց առնել,
- պահպանել, պահել
- պահ տալ
- անցկացնել, բաց թողնել
- տե՛ս լքել
- տե՛ս պատճառել
- տե՛ս տարածել
- տե՛ս հրաժարվել
- բացել, փռել,
- բանալ, ետ անել, ետ տալ, ետ տանել, չռել
- տե՛ս ձգձգել
- (ժղ․) ծխել
- տե՛ս վտարել
- տե՛ս ներշնչել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։