Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձ(ը)մ•րուկ 

  1. Վան՝} խեցեմորթու խեցին
  2. տե՛ս ձմռուկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձ(ը)մ•րուկ 

  1. Խարբերդ, Բալու՝} Թթվաշ համ ունեցող տանձի մի տեսակ, որ հասնում է աշնան վերջերին

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։