Հայերեն

վանկեր՝ ձյու•նա•կեր 

Ածական

  1. (նորբ․) իբր՝ ձյուն ուտեղ (թարթիչների մասին) ◆ Մեր քրքրված լուռ աչքերում Կուլան ճերմակ ու պաղ ձյուներ, Կուլան տխուր, կոիլան ճերմակ Թարթիչներին մեր ձյունակեր։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել