ճառագայթել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑrɑɡɑjˈtʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճա•ռա•գայ•թել 

Բայ

1. ճառագայթ արձակել, ճառագել
2. շողալ, ճաճանչել
3. (փխբ․) ծագել, բխել ◆ Ամեն սեղանից ճառագայթում է ծիծաղ։ (Ավետիք Իսահակյան)
4. իրենից իբրև ճառագայթ արձակել՝ բխեցնել
5. ցայտուն կերպով արտահայտել՝ դրսևորել, արտացոլել ◆ Նրանց հայկական աչքերը համազգային մեծ վիշտն էին ճառագայթում: Ֆրանց Վերֆել
6. տե՛ս ճառագայթահարել
7. ճառագայթ՝ ոստ արձակել (բնստ․)

Հոմանիշներ

1. ճառագայթահարել
2. ճաճանչել, ճառագել, շողալ, շողշողալ, փայլել, փայլփլել, ճառագայթափայլել, լուսափայլել, արտափայլել, նշողել, ճաճանչանալ (հնց․)
3. տե՛ս ծագել, բխել
4. տե՛ս դրսևորել, արտացոլել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ radiate, beam, shine, glow, emit, emanate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ излучать (ru) ‎(izlučatʹ), излучить (ru) ‎(izlučitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։