Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑrɑɡɑjˈtʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճա•ռա•գայ•թել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ճառագայթ արձակել, ճառագել
  2. շողալ, ճաճանչել
  3. (փխբ․) ծագել, բխել ◆ Ամեն սեղանից ճառագայթում է ծիծաղ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  4. իրենից իբրև ճառագայթ արձակել՝ բխեցնել
  5. ցայտուն կերպով արտահայտել՝ դրսևորել, արտացոլել ◆ Նրանց հայկական աչքերը համազգային մեծ վիշտն էին ճառագայթում: Ֆրանց Վերֆել
  6. տե՛ս ճառագայթահարել
  7. ճառագայթ՝ ոստ արձակել (բնստ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ճառագայթահարել
  2. ճաճանչել, ճառագել, շողալ, շողշողալ, փայլել, փայլփլել, ճառագայթափայլել, լուսափայլել, արտափայլել, նշողել, ճաճանչանալ (հնց․)
  3. տե՛ս ծագել, բխել
  4. տե՛ս դրսևորել, արտացոլել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել