ճգնավոր-ասպետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɡnɑvɔɾ ɑsˈpɛt]
վանկեր՝ ճ(ը)գ•նա•որ աս•պետ
Գոյական
- (նորբ․) իրեն ճգնավորական կյանքի դատապարտված ասպետ ◆ Չէ, պիտի ուրիշ մի երգ հնչի այստեղ` երգ ճգնավոր-ասպետի։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։