Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃjuʁɑtʰikuŋkʰ]

վանկեր՝ ճյու•ղա•թի•կունք 

Ածական

  1. (նորբ․) ճյուղերն իբրև թիկունք ունեցող ◆ Առավոտվա բացերի գետնահած սուր քամին այնտեղ ու ճյուղաթիկունք երկնքում էլի կար։ Վ. Այվազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել