Հայերեն

վանկեր՝ մայ•րար•մատ 

Ածական

  1. (նորբ․) մայրենի՝ հարազատ արմատ ունեցող ◆ Շղթա են հողիս յոթնավիլայեթ, հողին հայրարմատ, մայրարմատ հողին-Որ ով էլ խլեր` հայոց է հավետ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել