մանդատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑnˈdɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ման•դատ
Ստուգաբանություն խմբագրել
< мандат < լատ․ mandatum հանձնարարություն
Գոյական
- (պշտն․) հանձնագիր
- հանձնարարագիր
- կառավարման իրավունք գաղութների կամ այլ կարգի նվաճված երկրների նկատմամբ
- (իրավ․) հանձնարարություն
- ներկայացնողի այս կամ այն կարգի իրավունքները հաստատող փաստաթուղթ
- (դիվ․) միջազգային իրավունքում՝ լիազորություն, օրինակ՝ որևէ երկրին կամ միջազգային կազմակերպությանը հակամարտության գոտի խաղաղապահ ուժեր ուղարկելու մանդատ, վիճելի տարածքի ժամանակավոր կառավարման մանդատ և այլն
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։