մաշկածալք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑʃkɑˈt͡sɑlkʰ]
վանկեր՝ մաշ•կա•ծալք
Գոյական
- (կզմխս․) մաշկի ծալք ◆ Դրանք սովորաբար թուլակազմ, կնճռոտված, ծերունական դեմքով, ճակատը մաշկածալքերով պատած, անկենսունակ երեխաներ են։ Հաշխ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։