մասնավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑsnɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մաս•նա•վոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- որևէ առանձին մաս ներկայացնող, որևէ ամբողջի առանձին մաս կազմող ◆ Ընդհանուր նկարագրությունն ավարտելով՝ հեղինակն անցնում է մասնավոր տարրերի վերլուծությանը։
- առանձին՝ մեկուսացած դեպք՝ իրողություն ներկայացնել, պատահական, ոչ օրինաչափ կամ ընդհանրական ◆ Մասնավոր երևույթ։
- անձնական, տվյալ անհատին վերաբերող, անհատական ◆ Մասնավոր խոսակցություն՝ զրույց՝ նամակագրություն։
- հասարակական կյանքի՝ արտադրության ևն հետ չկապված ◆ Մասնավոր կյանք՝ գործ։
- առանձին անհատի սեփականությունը հանդիսացող, անհատին (և ոչ թե հանրությանը՝ պետությանը ևն) պատկանող ◆ Մասնավոր դպրոց՝ ձեռնարկություն։
- առանձին անհատի համար կատարվող՝ պատրաստվող՝ տրվող, անհատական ◆ Մասնավոր պատվեր՝ հանձնարարություն։
- ոչ պաշտոնական, ծառայության՝ պետական աշխատանքի հետ չկապված՝ նրանցից չբխող ◆ Մասնավոր դասեր՝ պարապմունք։
- մասնավոր սեփականության հետ կապված, անհատական տնտեսավարության և դրանից բխող հասարակական-տնտեսական հարաբերությունների հետ կապված ◆ Մասնավոր կապիտալ՝ տնտեսություն՝ արտադրություն։
- ոչ կոլտնտեսային, մենատնտես գյուղացիներին ու նրանց տնտեսությանը հատուկ ◆ Մասնավոր սեկտոր։
- պաշտոնական բնույթ չկրող, առանձին անհատի կարծիքը՝ տեսակետը՝ ենթադրությունը և այլն ներկայացնող ◆ Մասնավոր հայտարարություն։
- յուրահատուկ, առանձնահատուկ, միայն տվյալ առարկային՝ երևույթին՝ անհատին հատուկ՝ բնորոշ ◆ Մասնավոր գեղեցկություն՝ հմայք։
Գոյական
- երևույթների՝ իրերի՝ իրողությունների ևն առանձին մասը՝ տարրը՝ դրսևորումը ◆ Մասնավորներից վերանալով ստեղծում ենք ընդհանուր հասկացությունը։
- մենատնտես գյուղացիական տնտեսություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- մսանակի, մասնական, մասնավորական, առանձին, առանձնակի, մասեադիր (հզվդ․)
- հատուկ, առանձնահատուկ
- անհատական, անձնական, ներքին
- սեփական, մասնատիրական, սեփականատիրական
- սոսկական
Արտահայտություններ խմբագրել
- մասնավոր առևտուր - ոչ պետական կամ կոոպերատիվ առևտուր
- մասնավոր բողոք (իրավ․) - դատախազի թութքը դատարանի կամ դատավորի օրինական ուժի մեջ չմտած որոշման դեմ
- մասնավոր գանգատ (իրավ․) - տնօրնական կամ դատական նիստում դատարանի կայացրած որոշման և դատավորի ընդհունած որոշման դեմ դատապարծյալի, նրա պաշտպանի և օրինական ներկայացուցիչների, տուժողի, քաղաքացիական հայցվորի, քաղաքացիական պատասխանողի կամ սրա նցներկա ցուցիչների կողմից բերվող գանգատ
- մասնաոր մեղադրանք (իրավ․) - քերական հետապնդման հատուկ ձև որոշ կարգի գործերի նկատմամբ, որոնք հարուցվում են ոչ թե քննչական-դատախազական և դատական մարմինների նախաձեռնությամբ, այլ աոէ-ժածի բողոքի հիման վրա
- մասնավոր վորոշում (իրավ․) - դատարանի կողմից գատավճռից բացի ընդունվող որոշում այնպիսի հարցերի մասին, որոնք դատարանի րրավասութ յանը ենթակա չեն
- մասնավոր սեփականություն - սեփականության ձև, որը հիմնված Է արտադրության միջոցների անհատական տիրապետության և դրանից անխուսափելիորեն բխող մարդու կողմից մարդու շահագործման վրա
- մասնավոր վերնագիր - բազմահատոր, շարունակվող կամ մատենաշարային հրատարակության առանձին հատորի կամ ինքնուրույն մասի վերնագիր
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։