Հայերեն

վանկեր՝ մար•դա•կու•տակ 

Գոյական

  1. (նորբ․) կուտակված մարդկանց խումբ ◆ Երևանյան դեսպանատների մոտ․․․ կազմով հարփոփող մարդակուտակներին «ներսից» հաղորդակցվելը չի կարող չդառնալ ծանր տվայտանքների հպատակ (Մամուլ)

Աղբյուրներ խմբագրել