մարդակուտակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾdɑkuˈtɑk]
վանկեր՝ մար•դա•կու•տակ
Գոյական
- (նորբ․) կուտակված մարդկանց խումբ ◆ Երևանյան դեսպանատների մոտ․․․ կազմով հարփոփող մարդակուտակներին «ներսից» հաղորդակցվելը չի կարող չդառնալ ծանր տվայտանքների հպատակ (Մամուլ)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։