մարմանդ-մարմանդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾmɑnd mɑɾˈmɑnd]
վանկեր՝ մար•մանդ•մար•մանդ
Մակբայ
- (նորբ․) հանդարտորեն, դանդաղորեն ◆ Տաք մատների տակ շոյեց ճակատի տակ մարմանդ-մարմանդ օրորվող կապույտ մշուշը։ Մուշեղ Գալշոյան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։