Հայերեն

վանկեր՝ մար(ը)մ•նա•ն(ը)ր•բին 

Ածական

  1. (նորբ․) նուրբ մարմին ունեցող, նրբամարմին, նրբակազմ ◆ Արմենուհիներն իմ հազարագեղ ու մարմնանրբին։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել