մեծամտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛt͡sɑmtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մեծամտութիւն
վանկեր՝ մե•ծա•մը•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մեծամիտ լինելը
- մեծամիտի արարք՝ վարքագիծ
- (բրգ․) մարդու վարքագիծը բնորոշող բացասական բարոյական հատկություն, որ կորցրել է իր նկատմամբ քննադատական վերաբերմունքը, գերագնահատում է իր ընդունակություններն ու արժանիքները, դադարել է շրջապատողների կարծիքի հետ հաշվի նստելուց, մերժում է առանց բավարար հիմունքների գիտելիքի և մշակույթի այս կամ այն բնագավառի հանրաճանաչ պատկերացումները
Հոմանիշներ
խմբագրել- գոռոզամտություն, գոռոզություն, ինքնահավանություն, ամբարտավանություն, բարձրամտություն, բարձրահոնություն, անձնակարծություն, ինքնակարծություն, անձնագովություն, ինքնագովություն, անձնապարտություն, անձնապանծություն, անձնապաստանություն, սնպարծություն, արապարծություն, հավակնամտություն, խրոխտանք, կոկոզություն, կոկոզանք, կոկոզավություն, փքանք, բարձրախոհություն, մեծասրտություն, գոռոզասրտություն, բարձրահավանություն, չմահավանություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։