մեղսաթուրք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛʁsɑˈtʰuɾkʰ]
վանկեր՝ մեղ•սա•թուրք
Գոյական
- (նորբ․) մեղք՝ հանցանք գործած թուրք ◆ Գալիս են հետքով՝ դեռ մեղսաթուրքի․․․ Որ աղունել է այս եղեռնը մեծ։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։