մեղքաթափուր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɛʁkʰɑtʰɑˈpʰuɾ]

վանկեր՝ մեղ•քա•թա•փուր 

Ածական

1. (նորբ․) (փխբ․) անմեղ ◆ Ադամամութի մեջ ցավն է ծաղկել ու սերը մեղքաթափուր: (Լ. Մաշինյան)

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։