Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɛnɑtʰɑχˈt͡sɛl]

վանկեր՝ մե•նա•թախ•ծել 

Բայ

  1. (նորբ․) միայնակ թախծել՝ տխրել ◆ Եվ մենաթախծեց ստվերս վհատ. «Ավաղ, կարծում է պոետ է դարձել»։ (Հ. Սարուխան)

Աղբյուրներ

խմբագրել