մենաթախծել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛnɑtʰɑχˈt͡sɛl]
վանկեր՝ մե•նա•թախ•ծել
Բայ
- (նորբ․) միայնակ թախծել՝ տխրել ◆ Եվ մենաթախծեց ստվերս վհատ. «Ավաղ, կարծում է պոետ է դարձել»։ (Հ. Սարուխան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։