Հայերեն

վանկեր՝ մե•րու•որ•դի 

Գոյական


  1. (նորբ․) (ժղ․) մայր և որդի ◆ Երևում էր, որ կանգնած ականջ է պահել մորուորդու վեճին։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել