Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [miɔfɑst͡sʰikuˈlit]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (անասն․) մկանների ախտահարում, նրանց տոնուսի կորուստ, քիչ ուռածություն, շարժումների թուլացում, հետագա հետաճման աշխատանիշներով


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։