միջոց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [miˈd͡ʒɔt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մի•ջոց 

Գոյական

1. այն ժամանակը, որի ընթացքում կատարվում է մի բան, ժամանակամիջոց
2. երկու կետերի միջև ընկած տարածություն, հեռավորություն
3. որևէ բանի մեջ ընկած բաց տարածություն (ասպարեզ, հրապարակ, արանք, բացատ և այլն)
4. որևէ բանի համար տրամադրված՝ պայմանավորված՝ սահմանված ժամանակ, ժամկետ
5. հնարավորություն, որևէ բան անելու անհրաժեշտ պայման՝ հանգամանք
6. (առավելապես՝ հոգնակի)՝ նյութական հնարավորություններ՝ գումար, ֆինանսներ
7. (երաժշտություն) ձայնի աստիճանների միջև եղած չափը՝ բարձրանալիս կամ իջնելիս, ինտերվալ
8. որևէ բան անելու եղանակ, հնար, ձև
9. որևէ բան անելու հարմարանք՝ գործիք և այլն
10. (տրական հոլով) միջոցին, գործածվում է որպես կապ՝ որևէ գործողության՝ իրողության՝ երևույթին՝ ընթացքին զուգահեռություն ցույց տալու համար՝ ժամանակ, ընթացքում (նշանակությամբ)։
11. (գործիական հոլով) միջոցով, գործածվում է որպես կապ՝ մեկի կամ մի բանի օգնությամբ (նշանակությամբ)։
12. (պաշտանվ․) որևէ բան, որի շնորհիվ՝ օգնությանբ տեղի է ունենում (կատարվում) մեկ այլ բան
13. (սոց․) միջոց, որտեղ ընդհանուր ինստուտի մեջ անհատներն ընդգրկվաց են ավելի մեծ խմբերում
14. (ռազմ․) միացյալ ուժերի հրամանատարին հատկացված զինված ուժերը, սարքավորումները, այլ նյութական միջոցները և կարողությունները

Հոմանիշներ

1. ժամանակամիջոց, ատեն, (արևմտհ․)
2. ժամկետ, ժամանակակետ,
3. հեռավորություն, տարածություն
4. հնարավորություն, պայման, հանգամանք
5. եղանակ, հնար, ձև, (ժղ․) դեղ, դարման, ճար
6. (երժշտ․) ինտերվալ
7. տե՛ս գործիք
8. տե՛ս ֆինանս

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ means, agency, medium, remedy, mean, device, method, clew, clue, gadget գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ средство (ru) ‎(sredstvo), приём (ru) ‎(prijóm), способ (ru) ‎(sposob), мера (ru) ‎(mera), время (ru) ‎(vremja), промежуток времени (ru) ‎(promežutok vremeni), интервал (ru) ‎(interval), средства (ru) ‎(sredstva) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
• Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
• Արծրուն Խանջյան, Ռազմական տերմինների անգլերեն-հայերեն համառոտ բացատրական բառարան, Երևան, 2009 — 39 էջ։