Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mʁd͡zɑvɑnˈd͡ʒɛl]

վանկեր՝ մ(ը)ղ•ձա•վան•ջել 

Բայ

  1. (նորբ․) մղձավանջի մեջ ընկնել, զառանցել ◆ Կարծես կանցնեինք գանգերի միջով և օլոքների, ծուծն հանված դատարկ օլոքի միջով, Որ սրինգ դառավ՝ եղեռնի ճիչով․․․ Մղձավանջում էր մեր խղճի ուղին։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել