Հայերեն

վանկեր՝ մո•խրա•միտք 

Գոյական

  1. (նորբ․) մոխրացած` հանգած միտք ◆ Կայծ տվեց մտքի հրաբուխին հանգած, Լուռ մոխրամիտքը` անթեղ էր սրտում, Ուրվականի պես կայծակեց տրտում։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել