մուսա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [muˈsɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մուսայ
վանկեր՝ մու•սա
Ստուգաբանություն
խմբագրել<муза <հուն․ Musa
Գոյական
- հին հունական դիցաբանության մեջ, գիտության և արվեստի հովանավոր աստվածուհի (դիցբ․)
- ստեղծագործական ներշնչանք (փխբ․)
- ստեղծագործական ներշնչման աղբյուր (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ներշնչանք
ներշունչ, մտաներշնչանք, գաղափարաներշնչանք, ոգեներշնչանք, մտացոլանք, գաղափարացոլանք, ոգեցոլանք, ներցոլանք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։