մրցություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɾt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մրցութւն
վանկեր՝ մ(ը)ր•ցութ•յուն
Գոյական
- իրար հետ մրցելը ասպարեզում
- կազմակերպված մարզական մրցախաղ առաջնությունը որոշելու համար (սպորտ․)
- տե՛ս սոցիալիստական մրցություն
- մասնավոր արադրողների ձեռնարկատերերի և այլն միջև տեղի ունեցող պայքար արտադրության ավելի լավ պայմանների հասնելու, ապրանքների ավելի շահավետ սպառման և առավելագույն շահուհյթի համար, կոնկուրենցիա
- (բրգ․) հարաբերություններ, որոնք ձևավորվում են մարդկանց համատեղ գործունեության ընթացքում, արտահայտվում միմյանց ակտիվության փոխադարձ խթանման և, վերջին հաշվով, մեկի և մյուսների համատեղ գործողությունների արդյունքների մեծացման մեջ
Հոմանիշներ
խմբագրել- մրցակցություն, ախոյանություն (արևմտհ․), խաղամրցություն, մրցամարտ, մրցապայքար, խաղապայքար, խաղամարտ, գոտեմարտ (մարզական առաջնություն)
- մրցակցություն, մրցանք, (մրցելը, մրցակցելը)
- տե՛ս մրցույթ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։