Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ իւրօրինակ

վանկեր՝ յու•րօ•րին

Ստուգաբանություն

բնորոշ առանձնահատկություններ ունեցող, ուրիշներին ոչ նման, ուրատեսակ, ինքնատիպ
իր առանձնահատկություններով՝ բնույթով որևէ բան հիշեցնող՝ որևէ բանի նմանություն ունեցող, իր տեսակի, կարծես, ասես◆ այդ ներքնատունը շուտով դարձավ մի յուրօրինակ հավաքատեղի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ original գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ своебразный (ru) ‎(svojebraznyj), самобытный (ru) ‎(samobytnyj), своебразно (ru) ‎(svojebrazno), самобытно (ru) ‎(samobytno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։