Հայերեն

վանկեր՝ նա•րեկ•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) (փխբ․) Նարեկացի դառնալ՝ Նարեկացու նման բողոքել ◆ Հայոց դեմ գործվող մեղքն էր նարեկված Աստվածախռով սրտում խռովյալ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ խմբագրել