Հայերեն

վանկեր՝ նեկ•տա•րոտ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) նեկտարով պատված, նեկտարի պես քաղցր ◆ Երբ բերան բացի, նեկտարոտ թևերով կգան։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել