Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɛɾʃnˈt͡ʃʰum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ներ•շ(ը)ն•չում 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ներշնչելը, ներշնչվելը, մեկ կամ մի քանի անձանց (սոցիալական խմբի) վրա խոսքի, գործողությունների և արտահայտիչ շարժումների օգնությամբ կատարվող այնպիսի ներգործությունը, որը շրջանցում է ներշնչվողի գիտակցությունն ու կամքը և հանգեցնում է ներշնչվողի գիտակցությունն ու կամքը և հանգեցնում է ներշնչողի համար ցանկալի գործողությունների, մտքերի, մտապատկերների ու համոզմունքների առաջացման
  2. (փխբ․) ստեղծագործական բուռն խանդավառություն՝ ավյուն
  3. (փխբ․) այն, ինչ որ մեկին ներշնչված՝ թելադրված է
  4. մարդու մեջ ամրացած՝ արմատացված որևէ միտք՝ կասկած՝ տրամադրություն՝ վախ
  5. (եկեղ․) զգայական ազդեցություն մարդու հոգեբանության վրա, որն իրականացվում է ուրիշ անձի կամ իրադարձության վրա

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ներշնչանք, ներշնչություն
  2. (փխբ․) խանդավառություն, ավյուն, հղացում
  3. տե՛ս շունչ (2)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։