ներշնչում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾʃnˈt͡ʃʰum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ներ•շ(ը)ն•չում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ներշնչելը, ներշնչվելը, մեկ կամ մի քանի անձանց (սոցիալական խմբի) վրա խոսքի, գործողությունների և արտահայտիչ շարժումների օգնությամբ կատարվող այնպիսի ներգործությունը, որը շրջանցում է ներշնչվողի գիտակցությունն ու կամքը և հանգեցնում է ներշնչվողի գիտակցությունն ու կամքը և հանգեցնում է ներշնչողի համար ցանկալի գործողությունների, մտքերի, մտապատկերների ու համոզմունքների առաջացման
- (փխբ․) ստեղծագործական բուռն խանդավառություն՝ ավյուն
- (փխբ․) այն, ինչ որ մեկին ներշնչված՝ թելադրված է
- մարդու մեջ ամրացած՝ արմատացված որևէ միտք՝ կասկած՝ տրամադրություն՝ վախ
- (եկեղ․) զգայական ազդեցություն մարդու հոգեբանության վրա, որն իրականացվում է ուրիշ անձի կամ իրադարձության վրա
Հոմանիշներ
խմբագրել- ներշնչանք, ներշնչություն
- (փխբ․) խանդավառություն, ավյուն, հղացում
- տե՛ս շունչ (2)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։