նիստ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nist]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նիստ
վանկեր՝ նիստ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *ni-zdo (*ni «ցած», *sed/zd «նստել») արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն nisidati «նստում է», սողդերեն nista «նստած», հին վերին գերմաներեն nest, անգլերեն nest:
Գոյական
- (մրմն․) պարապողի դիրքն է գործիքի վրա կամ հատակին նստած (ձեռքերի հենումով` հենանիստ)
- որևէ կազմակերպության՝ մարմնի՝ կոլեկտիվի և այլնի անդամների ժողով
- նստելը
- (հզվդ․) նկարվելու համար բնորդի յուրաքանչյուր անգամ նկարչի մոտ հարկավոր դիրքով նստելը՝ կանգնելը և այլն, սեանս
- առարկայի հարթ մակերես, որ կազմում է անկյունը մի ուրիշ նույնպիսի հարթության հետ, երեսակ
- (հնց․) դիրք, տեղադիրք, տեղադրություն
Ածական
- (հզվդ․) նստած
- (ճրտրպ․) (շին․) ճարտարպետական բեկվածք՝ հորիզոնական ուղղանկյուն ելուստ /սյան խոարիսխում, քիվում և այլն/
Բայ
- (գվռ․) նստել բայի հրամայականի եզակի թվի երկրորդ դեմքի ձև
Հոմանիշներ
խմբագրել- ժողով, ատյան, խորհուրդ (հնց․)
- հանդես
- նստում, նստվածք
- (երկրչ․) երեսակ
- տե՛ս դիրք
Արտահայտություններ
խմբագրել- նիստ ունենալ (հզվդ․) - նույնն է՝ նիստուկաց ունենալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։