նշանախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃɑnɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ն(ը)•շա•նա•խոս
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նշանախոսության միջնորդ
- (հզվդ․) նշանաբան
Ածական
- նշաններով խոսող, նշանացի կերպով խոսող
- տե՛ս նշանախոսություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- խնամախոս, հարսնախոս
- տե՛ս նշանախոսություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- նշանախոսի գալ, (ժղ․) - նույնն է՝ նշանախոսության գալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։