նշանակետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃɑnɑˈkɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշանակէտ
վանկեր՝ ն(ը)•շա•նա•կետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նշանառության կետ, հարվածի առարկա, նշան ◆ Եվ ռումբն իջավ իր նշաակետին։ (Նաիրի Զարյան)
- (մսնգ․) ցուցանիշով նշանակված կետ տեղանքում, որը որոշակի հեռավորության վրա գտնվում նույնպիսի մի ուրիշ կետից (պիկետ)
- իբրև որևէ բանի նշան նշանակված կետ (քարտեզի, գծագրություների և այլնի վրա) ◆ Սև նշանակետերը հետզհետե կմշուշվեն ծովի կապույտում և ընդմիշտ կանհետանան Հայաստանի փոքրիկ քարտեզի վրայից։ Զարզանդ Դարյան
- (փխբ․) քննադատության՝ ծաղրի՝ բանբասանքի և այլնի առարկա ◆ Այդ օրվանից նա դարձավ բոլորի հարձակումների նշանակետը։ «Գրական թերթ»
- (փխբ․) նպատակակետ ◆ Նշանակետը գերխորություներն էին։ ՊԼ
- (պաշտանվ․) հակառակորդի օբյեկտ, որը նախատեսվում է խոցել
Հոմանիշներ
խմբագրել- թիրախ, նշան, նշավակ, նպատականշանակ
- տե՛ս նպատակ
- տե՛ս նպատակակետ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։