նշանավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃɑnɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշանաւոր
վանկեր՝ ն(ը)•շա•նա•վոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- մեծ հռչակ վայելող, հանրաճանաչ, հայտնի, անվանի ◆ Նշանավոր դերասան՝ գիտնական։
- կարևոր, մեծ նշանակություն ունեցող ◆ Նշանավոր երևույթ՝ անցք։
- երևելի, հիանալի, ընտիր ◆ Նա մի նշանավոր ձեռնափայտ ուներ, որ բոլորի ուշադրությունը գրավում էր։ (Մուրճ)
- ոչ սովորական, արտակարգ, անսովոր (մեծությամբ, ձևով և այլն) ◆ Նշանավոր էր նրա կանոնավոր քիթը։ (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ խմբագրել
- հայտնի, անվանի, երևելի, հռչակավոր, համբավավոր, հանրաճանաչ, հանրահայտ, հանրահռչակ, մեծահամբավ, մեծամեծ, մեծահռչակ, հանրահռչակ, քաջանուն, քաջահայտ, ակնառու, աչքի ընկնող
- տե՛ս կարևոր
- տե՛ս անսովոր
- տե՛ս հիշարժան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃɑnɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ն(ը)•շա•նա•վոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տե՛ս նշանակիր
Հոմանիշներ խմբագրել
- նշանակավոր, նշանակիր
- տե՛ս նյութավոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։