Հայերեն

վանկեր՝ նո•րա•տո•տիկ 

Ածական

  1. (նորբ․) նոր-նոր, հազիվհազ քայլող, տոտիկ անող ◆ Ճմլում էին նույն այդ ոտներով մանուկներին դեռ նորատոտիկ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել