շահադիտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑhɑditutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շահադիտութիւն
վանկեր՝ շա•հա•դի•տութ•յուն
Գոյական
- շահադետ լինելը
- շահադիտական արարք` գործունեություն` գործելակերպ
- շահադետի բնավորությունը` հատկությունը` հոգեբանությունը
- շահադիտական հակում, շահասիրություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- շահախնդրություն, շահասիրություն, օգտասիրություն, շահագիտություն, օգտախնդրություն (հզվդ․)
- տե՛ս շահամոլություն
- տե՛ս աչառություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։