շամ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շամ
շամ 1 խմբագրել
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ մոմ ◆ – Աքա, ագանամ ղարաբաղեցին հայ ա, հինչի՞ ա Քրիստոսի առաչին վառած մումին թուրքերեն շամ ասըմ։ (Խաթաբալա) ◆ Շամը լաց ինիլավ էրվում ա ուրիշին լուս տալի հետե։ ՆԼՂժբ
Արտահայտություններ խմբագրել
շամ 2 խմբագրել
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ մայրի, շամի ծառ
Արտահայտություններ խմբագրել
շամ 3 խմբագրել
- Մալաթիա՝ խաղողի տեսակ
Արտահայտություններ խմբագրել
շամ 4 խմբագրել
Ղարաբաղ, Բորչալու, Վան, Մոկս՝
- Դամասկոս ◆ Երթա Շամ, Հալաբ, էլման Մոկս անուշ ի։ (Ձեռագիր)
- դամասկոսյան ընտիր կերպաս
- դամասկոսյան ընտիր կերպասից կարած ◆ Ամբել ա, ձուն չի գալի, Մթնել ա, տուն չի գալի, Շամ յորղան, ղութնի դոշակ, Առանց յար քուն չի գալի։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
- Շամա էշ - Մուշ՝ հիմար, տխմար, ավանակ ◆ Տո՛․ Շամա էշ, հլա իդոր իշեք, հրամանք կէնե։ Հժհք
- Շամա ջորի - Մուշ, Բաղեշ՝ երկարուկ դեմքով մարդ՝ կին
- Շամա ուղտ - Դամասկոսի ուղտ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։